Skočni zglob predstavlja jednu od složenijih struktura lokomotornog sistema. Skočni zglob čine kosti potkolenice i kosti stopala  , tačnije tibia i fibula sa jedne strane i kosti stopala sa druge strane. Može se podeliti na gornji skočni zglob (art. talocruralis) koji povezuje donje okrajke golenjače (tibia) i lišnjače (fibula) sa skočnom kosti (talus). Donji skocni zglob formiraju dva zgloba: art.subtalaris  i  art.talocalcaneonavicularis. Gornji skočni zglob ponaša se kao funkcionalna, anatomska i klinička celina ne samo u fiziološkim uslovima nego i kod većine povreda. Sve kosti su povezane ligamentima i to sa spoljne strane su: prednji i zadnji talofibularni ligament i kalkaneofibularni ligament. Sa unutrašnje strane deltoidni ligament.

Najčešći pokreti u takozvanom prednjem skočnom zglobu su pokreti savijanja tada se gornja strana stopala kreće ka potkolenici odnosno dorzalna fleksija i pokret opružanja stopala odnosno plantarna fleksija , koji vodi stopalo u smeru suprotno prethodnom.

Povrede talokruralnog zgloba najčešće su povrede (posle kolena) kod sportista. Povreda prednji impingement skočnog zgloba je prilično česta naročito kod sportista u fudbalu ali i kod drugih gde je pojačano opterećenje na skočnom zglobu (balet, atletika…).  Uzrok su ponavljani pokreti dorzalne fleksije stopala i veliki broj mikrotrauma koje vremenom dovode do zadebljanja koštane ivice prednje strane zgloba.

Takođe se može klasifikovati na Anteromedialni I Anterolateralni Impingement

Mehanizam nastanka je taj da pri učestalim , ponavljanim pokretima dorzalne fleksije stopala dolazi do sindroma “impingement” odnosno sudaranja tibije – tačnije njene prednje strane i talusa odnosno vrata talusa, zbog čega nastaju mikrotraume koje dovode vremenom do zadebljanja koštane ivice prednje strane zgloba, odnosno egzostoze. Kada se formiraju  koštane izrasline – egzostoze , pokreti u pravcu dorzalne fleksije stopala su ograničeni i bolnii.

Osnovni simptomi ovog stanja su: Bol i  otok prednjeg skočnog zgloba i ograničenje pokreta u pravcu dorzifleksije.

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamnestičkih podataka , fizikalnog pregleda gde se evidentira da pri maksimalnoj dorzifleksiji  javlja bol, a pri plantarnoj fleksiji bol se gubi. Takođe se mogu koristiti dopunske dijagnostičke metode kao što su radiografija , CT,  MR

Terapija

• Podrazumeva prekid fizičkih aktivnosti , odnosno aktivnosti koje provociraju bol
• Upotreba NSAIL nesteroidnih antiinflamatornih lekova
• Fizikalne procedure
• Korišćenje ortopedskih pomagala
• Jačanje mišića zadnje strane potkolenice kao i mišića koji učestvuju u plantarnoj fleksiji stopala
• Hirurški –artroskopija koja omogućuje direktan uvid u sve intraartikularne strukture skočnog zgloba. Bez potrebe za velikim otvorenim operacijama

Od ortopedskih pomagala koja se mogu koristiti kod ovih povreda su:

• povišice za petu po mogućstvu silikonske (Viscoheel ), u hroničnim nelečenim stanjima postoji preporuka za specijalne cipele sa povišicom kako bi se smanjila dorzifleksija

ViscoHeel®

• ortoza za skočni zglob koje daju stabilnost uz dodate silikonske uloške da bi smanjili dorzalnu fleksiju

Najčešće korišćene ortoze kod povrede skočnog zgloba:

MalleoLoc® AirLoc®

• korišćenje bandaža potkolenice ili kinezi taping metoda